Oplatanie styropianowych obręczy wstążkami działa na mnie relaksująco i mogłabym to robić całe dnie. Będą w sklepie papierniczym po inne rzeczy, nie mogłam odmówić sobie zakupu takich obręczy. W głowie szybko pojawił się pomysł na nowy wianek. Motywację do zrobienia miałam tak dużą, że zrobiłam go w jeden wieczór jak Maluch poszedł spać. Moim zdaniem wianek jest uroczy!
Kiedy rodziny naszych znajomych powiększają się, to znak dla mnie, że mogę już myśleć nad jakimiś projektami. Pani M. jeszcze będąc w ciąży zobaczyła na naszej półce ramkę ze scrabblową układanką z imionami. Zapamiętałam i jak tylko było wiadomo jakie imię otrzyma Maleństwo, ruszyłam do akcji. Pani M. lubi żółty więc wybór tła był nawet łatwy. A literki w zasadzie same ułożyły się w układankę. Z żalem rozstałam się z ramką bo jest piękna, ale mam nadzieję, że w domu Państwa N. jest jej bardzo dobrze.
Pierwsze urodziny to nie byle jaka okazja, w końcu ma się tylko jedne. Wiadomo, że główny zainteresowany niewiele zapamięta, ale od tego jest papier i zdjęcia, żeby mu przypomnieć. A żeby impreza mogła się odbyć, potrzebne były zaproszenia. Usiedliśmy, wymyśliliśmy i wycięliśmy. Zajęło nam to jeden wieczór, ponieważ zaproszeń powstała limitowana seria bo aż 6! Jak zwykle przy tego typu pracach, wyciągnęłam co miałam i kombinowaliśmy z zasobów. Powstało bardzo ładne i minimalistyczne zaproszenie.
Prawie dwa lata temu, a dokładnie 22 miesiące temu, do zespołu Filcowego Szaleństwa dołączył Kajtek. Na jakiś czas przystopował wszelkie prace, ale co jakiś czas coś udało się stworzyć. Mam trochę zaległości do pokazania światu, a jedną z nich jest ramka dla Kajtka. Imię w ramce wisi na honorowym miejscu w pokoju. Literki uszyłam z miękkiego granatowego filcu i wypełniłam je poduszkowym wnętrzem. Lekko zmodyfikowana ramka z Ikea stała się domem dla imienia i dumnie wisi wśród zdjęć na ścianie.
